"Mąż zastępczy" Joanna M. Chmielewska

Autor: Joanna M. Chmielewska

Tytuł: Mąż zastępczy

Wydawnictwo: MG

Miejsce i rok wydania: Kraków 2014

Liczba stron: 288

Piotr przeżywa właśnie załamanie nerwowe. Zostawiła go żona, którą tak bardzo kochał, i myśli, że jest życiowym nieudacznikiem. Wszystko zmienia się, kiedy sąsiadka prosi go o pomoc w typowo męskich pracach domowych. Wpada na pomysł założenia firmy „Mąż zastępczy”, dzięki której kobiety bez mężczyzn w domach będą mogły zlecać mu wykonanie różnych zadań od remontu po wyganianie z mieszkania nietoperzy. Z tygodnia na tydzień i z miesiąca na miesiąc przedsiębiorstwo staje się coraz popularniejsze i przynosi więcej ciekawych doświadczeń. Od czasu do czasu Piotra zaskakują dziwaczne telefony od kobiety, która prosi o wykonanie nietypowego zlecenia, a później się rozłącza… Mężczyznę bardzo intryguje ta zagadka, lecz w natłoku pracy nie ma kiedy o niej myśleć. Dzięki swojej firmie może poznać wiele kobiet i ich historie, a także je zrozumieć i pogodzić się z odejściem żony.

Bardzo cenię sobie naszą polską pisarkę – Joannę M. Chmielewską. Zapoznałam się już z jej trzema dziełami i wszystkie bardzo mi się podobały. Należą do literatury kobiecej i nieraz poruszają ważne tematy. Nie są to kolejne mdłe romanse, jakie można znaleźć w każdej księgarni. Wątki miłosne owszem, występują, ale nie wysuwają się na pierwszy plan. I, co najważniejsze, śledzi się je z ogromną ciekawością. Dlatego kiedy wychodzi każda kolejna książka pani Chmielewskiej, cieszę się jak dziecko.

„Mąż zastępczy” od samego początku mnie intrygował. Byłam ciekawa prac, jakich miał się podjąć bohater. Niektóre mnie zaskakiwały, a inne wywoływały uśmiech na twarzy. Tak jak pan Piotr zastanawiałam się kim jest owa tajemnicza kobieta dzwoniąca w sprawach nietypowych i dlaczego właściwie to robi. Niestety rozwiązaniem tej zagadki się rozczarowałam, liczyłam na coś bardziej zaskakującego.

Tak jak w innych powieściach autorki, spodobała mi się możliwość poznania historii innych ludzi. Widać, że Joanna M. Chmielewska naprawdę wysiliła się przy ich tworzeniu. Każda postać jest zupełnie inna, lecz równie interesująca. Najbardziej ze wszystkich polubiłam chyba panią Jagodę z jej słodką córeczką Antosią, którą pokochałam całym sercem. Przeurocze dziecko, które wniosło do książki wiele ciepła.

Warto zauważyć, że tym razem książka została podzielona na rozdziały, co bardzo ułatwia czytanie. Poprzednim powieściom tego brakowało, a ja nie lubię przerywać lektury w trakcie akcji i zazwyczaj doczytuję do końca rozdziału. Cieszę się, że pisarka się na to zdecydowała, było to dla mnie miłym zaskoczeniem.

„Męża zastępczego” czytało się bardzo szybko. Zazwyczaj nie mogę przebrnąć przez powieści obyczajowe, ale nie dlatego, że mnie nudzą, tylko dlatego, że wolno się je czyta, z powodu braku akcji. Z tą wyszłam na podwórko, ponieważ uwielbiam lekturę na świeżym powietrzu i nawet się nie zorientowałam, kiedy minęła połowa.

Podsumowując, „Mąż zastępczy” mnie nie zawiódł. Książka była dokładnie taka, jakiej się spodziewałam i miło spędziłam przy niej czas. Polecam ją wszystkim kobietom, szczególnie teraz, na wiosenne popołudnia i wieczory. A ja już czekam na kolejne dzieło spod pióra pani Chmielewskiej.

Moja ocena: 7/10

Za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu MG